محله نازی آباد

محله نازی آباد نگین درخشان جنوب شهر تهران است. محله ای با شهرسازی مدرن، خیابان های پهن و منظم، تمیز و مردمانی خونگرم.
با توجه به اسناد تاریخی و نقشه های موجود از دوران سلطنت قاجاریه می توان نتیجه گرفت که قدمت محله نازی آباد بیش از دویست سال است. در ارتباط با علت نامگذاری محله نازی آباد همچون سایر محلات قدیمی شهر تهران، روایت های بسیاری وجود دارد. بر طبق روایت اول، به علت گازکشی این محدوده توسط آلمانی ها در زمان جنگ جهانی اول و سکونت و اقامت سربازان آلمان نازی، این محله به نازی آباد مشهور شد.
بر طبق روایت دوم، در گذشته به خاطر قرار گرفتن کشتارگاه اصلی تهران در قسمت شمالی محله، سگ های درنده زیادی در این حوالی وجود داشته است که به خاطر نژاد آلمانی آن سگ ها، سگ های نازی نامیده می شدند.

روایت دیگری نیز وجود دارد که علاوه بر گفته های مطلعین محله تمامی اسناد تاریخی نیز این روایت سوم را تایید می کند و آن وجود آبادی کوچکی به همین نام در این حوالی بوده است. این آبادی که در مورخین نام آن را ناز آباد نوشته اند، جزئی از بخش ری یا غار غربی بود. هر چه که هست نازی آباد از سال های دهه ی سی به کمک یک شهرسازی مدرن و حساب شده گسترش پیدا کرد. محله ای که همه چیز در آن حساب و کتاب داشت. مدارس، پارک ها، ورزشگاه ها و مجتمع های ورزشی، مساجد، بیمارستان و سایر امکانات و خدمات شهری از ابتدا در این محله به اندازه ی کافی وجود داشته و همین مساله سنگ بنای خوبی بوده تا نازی آبادی ها به محلات دیگر وابسته نباشند و محله ای شاد و سرزنده داشته باشند. مهمترین قسمت نازی آباد میدان بازار دوم است. قلب تپنده این محله که مسجد الرسول و حسینیه حجت در پیرامون آن ساخته شده است. میدانی که دور تا دور آن و خیابان های منتهی به آن یعنی خیابان اکبر مشهدی و بابایی بازارها مهمی را شامل می شوند. هزار دستگاه، کوی پلیس، شرکت دخانیات، ورزشگاه مرغوبکار، ته خط، پل پیچ، گلابدره (مهم ترین قسمت بافت فرسوده نازی آباد که علاوه بر قدیمی بودن بافت آن نیاز به نوسازی دارد)، چهارصد دستگاه، مسجدالرسول، مسجد امام حسن مجتبی، فرهنگسرای بهمن، کشتارگاه، چیت سازی، شیشه سازی، سیلوی تهران، پارک ۲۲ بهمن، پارک ۱۷ شهریور، پارک سردار جنگل و بسیاری نامهای دیگر با نازی آباد گره خورده اند و بخشی از تاریخ و جغرافیای محله هستند. یک چیز بین نازی آبادی ها مشترک است: اینکه همه ی آنها محله شان را دوست دارند و به آن افتخار می کنند

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا