در روز ۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ در سالروز تولد بانو سیمین دانشور، خانه موزه سیمین و جلال در محل خانه این زوج نویسنده و مؤلف توانمند کشورمان همراه تعداد زیادی از دوستداران ادب و هنر افتتاح شده است. این خانه که ساختمان ویلایی کوچکی در بن بست ارض در محله دزاشیب تهران است، توسط شهرداری خریداری و احیا شده، بعوان مکانی برای تجمع ادب دوستان مورد توجه و اهمیت است. خانه جلال آلاحمد و سیمین دانشور در سال ۱۳۸۳ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۱۴۶۶ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
قدمت این خانه که به دوره پهلوی دوم می رسد، بنا بر گفته های مرحوم سیمین دانشور، در سال ۱۳۳۲ به پیشنهاد جلال آلاحمد و سیمین دانشور، ساخته شد و پس از مراجعت سیمین دانشور از آمریکا در این منزل مستقر شدند. این خانه ۴۲۰ متر مربع عرصه و ۲۲۰ متر مربع زیر بنا دارد و در ۲ طبقه ساخته شده است. اتاق نشیمن عمومی، سرویس ها، آشپزخانه و کتابخانه در طبقه همکف طراحی شده و اتاق نشیمن خصوصی در طبقه دوم قرار دارند. نماسازی بنا ساده و شکیل بوده و از آجر و پوشش شیروانی استفاده شده و اصالت طراحی ساختمان نشان از نوعی تفکر معمارانه در طراحی آن دارد. مرحوم جلال آل احمد (۱۳۴۸) و همچنین سیمین دانشور (۱۳۹۰) تا آخر عمر در این خانه زندگی کردند. این خانه متعلق به خانم سیمین دانشور بوده و با توجه به شخصیت والای فرهنگی وی، مشتاقانه مایل به ثبت ملک خود در فهرست آثار ملی بود.
داستان ساخت خانه سیمین و جلال به سال ۱۳۳۰ برمی گردد. زمانی که سیمین در حال تحصیل در رشته زیبایی شناسی در دانشگاه استنفورد آمریکا بود جلال تصمیم گرفت این خانه را در زمینی که قبلا در شمیران خریده بود، بسازد. کل بنای خانه با پنج هزار تومان درآمد نویسندگی ساخته شد که سه هزار تومان آن را جلال از دوستی قدیمی قرض گرفت. جلال در نامه های خود برای سیمین از جراحات دست هایش هنگام تراشیدن سنگ ها، دردسر های جا انداختن پنجره ها توسط شخص خودش و گرفتاری های دیگر ساخت و ساز خانه نوشته است. جلال آل احمد خانه را با عشق ساخت و در نامه ای برای همسرش نوشت: سیمین تو کم خندیده ای. این خانه را بنا می کنم تا صدای خنده های تو از آجرهای این خانه بلند شود.
ساخت خانه باسلیقه و پیگیری های جلال دلیل جذابیت مضاعف آن نسبت به خانه موزه های دیگر ایران است زیرا علاوه بر آنکه روح خانه متأثر از حضور هنرمند است بلکه معماری و دیوارها هم با همان ذوق و قریحه بنا شده است. این خانه با کمترین تغییر و مرمت درست شبیه زمانی است که سیمین و جلال در آن زندگی کرده اند. وسایل منزل با همان چیدمان اصلی خود هنوز وجود دارند که بر ارزش معنوی این موزه افزوده است. این خانه ارزشمند علاوه بر آنکه پاتوق بسیاری از شاعران، نویسندگان و جریان سازان هم دوره با سیمین و جلال مانند شاملو، موسی صدر و آیتالله طالقانی بوده به دلیل تبعیت از الگوهای معماری ایرانی نیز دارای ارزش زیادی است.