دارالفنون نام مؤسسه‌ای بود که در سال ۱۲۳۰ خورشیدی (۱۸۵۱ میلادی) به ابتکار میرزا تقی خان امیرکبیر در زمان ناصرالدین‌شاه قاجار برای آموزش علوم و فنون جدید در تهران تأسیس شد. در نوشته‌های ایرانی، تا دیر زمانی همهٔ دانشگاه‌های خارجی را دارالفنون می‌خواندند. ساختمان دارالفنون در خیابان ناصرخسرو در مرکز شهر تهران جای گرفته‌است. هم‌اکنون، این ساختمان موزه‌ای تاریخی است. میرزا تقی خان امیرکبیر پس از سفر به روسیه، متوجه نیاز فوری کشور به مرکز آموزش عالی گردید؛ لذا از ابتدای صدارت خود، برای ایجاد این مرکز تلاش کرد؛ ولی متأسفانه هیچ‌گاه شاهد افتتاح آن نشد. چرا که نخستین دسته از استادان به سرپرستی یاکوب ادوارد پولاک، دو روز پس از دست‌گیری و تبعید امیرکبیر به تهران رسیدند و با استقبال گرمی مواجه نشدند.
دارالفنون در روز یکشنبه ششم دی ماه ۱۲۳۰ برابر با پنجم ربیع‌الاول ۱۲۶۸، سیزده روز پیش از قتل امیرکبیر و با حضور ناصرالدین شاه، میرزا آقاخان نوری صدراعظم جدید و گروهی از دانشمندان و معلمین ایرانی و اروپایی با ۳۰ نفر شاگرد رسماً گشایش یافت و میرزا محمدعلی خان شیرازی وزیر امور دول خارجه مأمور تنظیم و اداره آن گردید. پس از آنکه مدرسه رسماً افتتاح گردید، ریاست آن به عزیزخان آجودان باشی محول شد و رضا قلی خان هدایت که در این زمان از سفارت خوارزم برگشته بود به سمت نظامت دارالفنون منسوب شد.
+ آدرس مدرسه دارالفنون : میدان امام خمینی، ابتدای ناصرخسرو
عکس : احسان رأفتی داریان
لینک کوتاه | tehranimages.com/YbWf2
اطلاعات بیشتر در ویزیت تهران ایمیجز (به زودی)
