خانه تاریخی

خانه سرهنگ یوسف بهرامی، عمارتی است مربوط به دوره پهلوی اول در خیابان نوفل لوشاتو. این بنا، عمارتی است با یک طبقه زیرزمین و دو طبقه روی آن که مساحت اعیانی آن حدود ۵۴۰ مترمربع (مساحت هر طبقه ۱۸۰ مترمربع است) می‌باشد. بنای اصلی در میان محوطه‌ای به مساحت ۱۰۰۰ مترمربع قرارگرفته است. موقعیت استقرار […]

خانه ناصرالدین میرزا یکی از چند بنای گنبدی‌شکل تهران و با معماری منحصربه‌فرد کویری در قلب پایتخت است. به جرات می‌توان گفت چنین سقف و زیرگنبدی در تمام شهر تهران وجود ندارد، چنانچه اگر تنها عکس‌های گنبدخانه بنا را ببینیم، تصور می‌کنیم بنا مربوط به شهرهایی هم‌چون کاشان، اصفهان و یزد می‌باشد. در وضعیت موجود،

خانه فخرالملوک یا نان و نمک فخرالملوک واقع در خیابان امیرکبیر، اندکی داخل کوچه میرزا محمود وزیر (محله امامزاده یحیی) در مجاورت پارک و در نزدیکی حمام قدیمی در ضلع جنوبی کوچه قرار دارد که با کاشی شماره ۱۱۴ و سردر ورودی با معماری زیبا مشخص شده‌است. این خانه شخصی فخرالملوک و نیرالملوک نوادگان میرزا

خانه یا عمارت سلطان بیگم، ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال قدمت دارد. تاریخ بنای این عمارت به دوران قاجار در ایران باز می گردد. خانم سلطان بیگم شجاعی که یکی از نزدیکان ناصرالدین شاه قاجار بوده است، در سال ۱۳۱۲ این عمارت را به یکی از فرزندان خود با نام تقی شجاعی واگذار می کند. ایشان

خانه موزه مقدم یکی از نمونه‌های بارز خانه‌های تاریخی دوره قاجار است که توسط محمد تقی خان احتساب الملک در اواخر دوره مظفر‌الدین شاه ساخته شده است. محمد تقی خان از ۱۲ سالگی وارد دربار ناصرالدین شاه شد و تا دوره احمدشاه سمت‌های مهمی نظیر رییس اداره احتسابیه، وزیر مختار ایران در سوییس، رییس تشریفات

موزه سینما تهران گنجینه عظیمی از تاریخ سینمای کشور را در خود جای داده است. ۲۵۰۰ ، بیش از ۲۵ هزار قطعه عکس فیلم و ۱۱۰۰ فیلم در کنار ۲۵۰۰ عنوان پوستر، ۳۰۰۰ قطعه سند، ۵۰۰۰ جلد نشریه، ۸۰۰۰ جلد کتاب و ۳۰۰ دستگاه و ابزار قدیمی سینماتوگراف تنها بخشی از دارایی‌های این موزه ارزشمند

عمارت کوشک تهران یکی از مدرن‌ترین عمارت‌های شهر تهران در دوران پهلوی اول بوده است. این عمارت با نام عمارت کوشک شقاقی یا خانه ماندلا نیز شناخته می‌شود. این عمارت یک اثر هنری است که با معماری چشمگیرش توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند. عمارتی که به هیچ شاه و شاهزاده‌ای تعلق نداشت.

خانه موتمن الاطبا با صد و سی سال قدمت، اولین خانه سه طبقه ساخته شده در تهران است که متعلق به میرزا زین العابدین دنبلی ضرابی معروف به موتمن الاطبا اولین فارغ التحصیل مدرسه دارالفنون می باشد. وی یکی از حاذق ترین پزشکان در دربار ناصرالدین شاه بود که از کالج آمریکایی ها (دبیرستان البرز

خانه پدری جلال آل احمد در خیابان خیام، کوچه شهید کارکن اساسی (گذرقلی سابق) واقع شده، یکی از بناهای تاریخی متعلق به دوره احمد شاه است و مرحوم آیت‌الله حاج سید احمد طالقانی (آل احمد) یکی از علمای معروف و متنفذ تهران و پیش نماز مساجد پاچنار و لباسچی، از سال ۱۳۱۰ شمسی تا پایان

عمارت ارباب هرمز یک بنای تاریخی است که قدمت آن به دوره‌ قاجار بر می‌گردد، در دوران قاجار و پهلوی تعدادی از زرتشتیان به تهران آمده و در تهرانپارس ساکن شدند. ارباب جمشید یکی از مردان سیاست دوران پهلوی بود که بعد از کشته شدن وی پسرش هرمز آرش ملک زمین‌های ارباب جمشید شد. هرمز

کافه دارالخلافه تهران در محله ای قدیمی تهران واقع شده است . دارالخلافه نام قدیم تهران امروزیست. آقا محمد خان بعد از اینکه ردای پایتختی بر تهران می پوشاند، تهران را دارلخلافه می‌نامد. دارلخلافه رفته رفته توسعه پیدا می کند؛ از چهار محله به شش محله گسترش پیدا می‌کند که این شش محله در حوزه‌ی

کاخ موزه‌ سبز (کاخ شهوند) در نقطه‌ای مرتفع در شمال غربی مجموعه فرهنگی تاریخی کاخ‌های سعدآباد قرار گرفته که این کاخ بی‌گمان یکی از زیباترین و قدیمی‌ترین کاخ‌های موجود در کشور است. ساختمان کاخ موزه‌ سبز، که قبلا متعلق به شخصی به نام علیخان (از زمین‌داران سرشناس آن زمان) بود بر روی تپه‌ای به همین

عمارت مسعودیه یک ساختمان تاریخی مربوط به دوره قاجار است که در تهران، میدان بهارستان قرار دارد. این بنا در زمینی به وسعت ۱۵۶۰۰ متر مربع و اعیانی حدود ۹۰۰۰ متر مربع احداث شده است. این اثر در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۱۹۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده

عمارت بادگیر در زمان فتحعلی شاه در ضلع جنوبی باغ گلستان ساخته شده ولی در زمان ناصرالدین شاه توسط حاج علیخان حاجب الدوله تصرفات عمده ای در آن انجام گرفت و به شکل امروزی درآمد و حتی این تغییرات و تصرفات در سالهای بعد نیز ادامه یافت. با مقایسه تابلوهای آبرنگ بسیار زیبائی که محمود

استاد حسین بهزاد متولد سال ۱۲۷۳ در تهران بود و پدربزرگش، میرزا لطف‌الله، از نقاش‌های صاحب‌نام شیراز و پدرش میرزا فضل‌الله هم به قلمدان‌سازی و نقاشی آبرنگ معروف بودند. او در طول زندگی خود نزدیک به ۴۰۰ اثر خلق کرد و ۱۷ نمایشگاه در داخل و خارج از ایران برگزار کرد. استاد حسین بهزاد همچنین

خانه امیر بهادر در زمینی به مساحت ۳۰۰۰ متر مربع در خیابان ولی عصر جنوب می باشد. این خانه متعلق به حسین پاشازاده وزیر جنگ مظفرالدین شاه مشهور به امیر بهادر بود که هدف ساخت آن ایجاد یک حسینیه برای درباریان بود. بعدها این منزل از وراث امیربهادر توسط شرکت دخانیات ایران خریداری شد، اما

«خانه اردیبهشت اودلاجان» ترجمه امروزی خانه‌ای قدیمی است در کوچه آقاموسی، پامنار، که در اسناد اداری شهرداری به نام «خانه کوچه آقاموسی» ثبت است و در معدود نوشته‌های مربوط به «خانه‌های تهران» به «خانه پیاب» معروف است. به نام مالک آخر بنا قبل از تصاحب آن توسط شهرداری. این، خانه‌ای است به مساحت عمومی ۳۷۰

پهلوان شجاعت یا رزاز در سال ۱۲۵۷ به دنیا آمد و در سال ۱۳۲۰ فوت کرد، او باستانی کار و پهلوان اول تهران در دوره قاجار و پهلوی بود. این خانه از خانه‌های اعیانی و کامل محله میرزا محمود وزیر بوده و دارای شاه‌نشین، حوض‌خانه، مطبخ، اتاق‌های زاویه، خزینه و حتی بادگیر هم بوده است.

کوشک امیر سلیمانی در پارک آزادگان در غرب پارک پامچال قرار دارد، که از عمارت های تاریخی شهر تهران محسوب می شود. در حال حاضر، کاخ امیر سلیمانی از سوی شهرداری به فضای سبز تبدیل شده است‌. بازسازی باغ و عمارت‌، که بزرگ‌ترین پارک ایران است‌، ادامه‌ دارد. امیر سلیمانی از شاهزاده‌های قاجار است که